Description
دشمن مردم از خیلی جهات خواندنی است. اول این که ، سبک کار ایبسن در این اثر با کارهای دیگرش تفاوت دارد؛ این را باید دریابیم و اهداف احتمالی آن را بشناسیم. این نمایشنامه یک بحث جامعه شناختی مبتنی بر فلسفۀ سیاسی اصحاب قرارداد اجتماع است که شهروندی را در چارچوب کلان روایت روشنگری مطرح میکردند؛ ایبسن ، اما از یک سو ، شرح وظایف متعارف برای مسؤلان در این گفتمان را نمیپسندد و ، از سوی دیگر ، رفتار و تلقیات فرد روشنفکر را برای خروج از این کلان روایت و ورود به مدرنیتهای بر اساس بازی متقابل ، کارآمد و به روز نمیداند. به همین دلیل ، و عمدتا ، این اثر ظرافت های دیگر آثار رئالیستی ایبسن را ندارد.
دوم اینکه ، علیرغم عنوان فریبندۀ این نمایشنامه که ذهن را مهیای آدم بده و آدم خوبه های رایج می کند ، ایبسن در دام شخصیت پردازیهای کلیشهای نمی افتد ، زیرا اصولاً با سیاه و سفید میانۀ خوبی ندارد. سوم اینکه ، به همین دلایلی که در بالا آوردم ، دشمن مردم آمیزۀ تراژدی و کمدی غریبی است. برای درهم شکستن مرزهای سیاه و سفید ، نویسنده خطر میکند و این دو گونه را از آغاز تا پایان اثر به موازات هم میآورد. از این نظر نیز ، دشمن مردم تجربۀ موفق و چشمگیری است.
کتاب دشمن مردم ، به نویسندگی هنریک ایبسن ، و با ترجمه ی بهزاد قادری سهی ، توسط انتشارات بیدگل ، چاپ و توزیع شده است.
0 نظر