Description
يرواند آبراهاميان ، استاد ايراني الاصل تاريخ در كالج باروكِ دانشگاه شهر نيويورك است. آبراهاميان در كتاب ايران بين دو انقلاب ، به تحليل تأثيرات متقابل سازمانهاي سياسي و نيروهاي اجتماعي ايران از سدهي نوزدهم ميلادي تا انقلاب اسلامي ۱۳۵۷ ميپردازد. نيروهاي اجتماعي را به گروههاي قومي و طبقات اجتماعي تقسيم ميكند و با توجه به دستاوردهاي جامعهشناسان تأثيرات نظامهاي سياسي بر نظامهاي اجتماعي را بررسي ميكند. آبراهاميان كارش را با تبيين ساختار اجتماعي سياسي دورهي قاجار و علل و پيامدهاي انقلاب مشروطيت آغازمي كند ، با بررسي دورهي رضاشاه و سقوط او و سالهاي بحراني شهريور ۲۰ تا مرداد ۱۳۳۲ ادامه ميدهد و بر اين دوره ، بهويژه تأثير و تأثرهاي نيروهاي سياسي ، تأكيد مي كند ، سالهاي پس از كودتا را تا آستانهي انقلاب اسلامي به انگيزهي ريشه يابي علل وقوع انقلاب و نيروهاي مؤثر در آن از نظر ميگذراند و اهم حوادث و نيروهاي سياسي و اجتماعيِ مؤثر اين دوره را تجزيه و تحليل ميكند و اينگونه نتيجه ميگيرد كه علت وقوع انقلاب توسعهي ناهمگوني بود كه رژيم محمد رضا شاه ، خواه ناخواه ، درپيش گرفته بود. آبراهاميان با بررسي نقش مهم اسلام و نيز نقش تعيينكنندهي شخص امامخميني در پيروزي انقلاب بررسياش را به پايان ميبرد. بيگمان ايران بين دو انقلاب كتابي منحصر بهفرد در بررسي تاريخ هفتادسالهي ايران است.كتاب ايران بين دو انقلاب ، با ترجمه ي احمد گل محمدي ، توسط انتشارات ني چاپ و توزيع شده است.
0 نظر