Description
مولف این پرسش را مطرح میسازد که ، طی دوره تاریخی از 1920 تا 1970، کدام ایدئولوژیها و جهانبینیها در ایران پدید آمدند و میان ایدئولوژی و جهانبینیِ دوران پس از انقلاب و پیش از انقلاب چه رابطه و نسبتی وجود دارد.
جهان بینی هائی که مولف موضوع مطالعه قرار داده در متونی بیان شدهاند که نخبگانِ روشنفکر ایرانی در عصر پهلوی نوشتند روشنفکران پیشتاز که ترجمانِ
اصولیترین وجوه فکری و صور دریافت شمرده میشوند و بیشتر با آن جهانبینی
که در ذاتِ مرامِ انقلاب اسلامی وجود دارد در کشاکشند.
پدرسن ، در چند فصل ، به تحلیل داستانهائی از پنج نویسندهٔ ایرانی جمالزاده ، هدایت ، چوبک ، آل احمد و گلشیری می پردازد . سپس در فصل آخر ، ضمن مرور نوشتههای چهار متفکر ایرانی و مرامپرداز ایرانی ، سید جمال الدین اسد آبادی ، کسروی نصر و شریعتی نتایج این تحلیل را در چشماندازی جمعبندی میکند.
کتاب جهان بینی در ایران پیش از انقلاب ، به نویسندگی کلاوس پدرسن ، و با ترجمه ی احمد سمیعی ، توسط انتشارات هرمس ، چاپ و توزیع شده است.
0 نظر