بانو در آینه (نگاه) رقعی شومیز

Description

بانو در آینه ، مجموعه‌ای است از سبک‌های مختلفی که ویرجینیا وولف در نوشتن استفاده می‌کرد. از یک سو آن جملات کاملا ذهنی او است که در داستان‌هایش مثل لکه‌ای روی دیوار نمایان می شود ، از یک طرف رئالیسم خردکننده داستان‌هایی مثل دوشس و جواهرفروش است که خواننده را میخکوب خود می‌کند. تا سوررئالیسم داستان‌هایی مثل نورافکن تا … ویرجینیا وولف علاقه خاصی به صرف رئالیسم  دارد. رئالیسم برای او دنیایی است که هر چیزی که لازم دارد در آن موجود است. هر کدام از نوشته‌های وولف دنیایی کامل هستند. وولف دوست ندارد چیزی ضعیف خلق کند. حتی داستان خیلی کوتاهی مثل خانه اشباح را طوری می‌نویسد که میخکوبت می‌کند. داستان‌هایش روی چارچوبی استوار ، بنا شده‌اند. روایت ها ، قدم به قدم ، تو را به درون شخصیت‌ها می‌کشانند و می‌گذراند خوب با هم صمیمی شوید و بعد یک دفعه شوک خودشان را وارد می‌کنند. در داستان‌ ها ، چیزی آمده شده و گوشه‌ای پنهان است که می‌تواند نابودت کند . زیبایی کار وولف در همین است: تو را به عمیق ترین نوع غیر احساسی ارتباط با نوشته می‌رساند. طوری که نمی‌توانی راحت از ماجرایی که خوانده‌ای فاصله بگیری. داستان‌ها می‌توانند درونت نفوذ کنند. نفوذی دلچسب. و بعد درونت رسوب می‌کنند و این چنین ، در دنیای سرد راوی‌ها شناور می‌مانی. در فکر‌هایشان غرق می شوی ، دنیا را از درون چشم‌های شان می‌بینی و دنیا از درون چشم‌ها آنها چقدر آشنا است. در صمیمیت کلمات شان ، می توانی ، به یک‌باره ببینی که جهان تماما انگلیسی آنها ، همان روح زندگی ، پر از زشتی‌ها و زیبایی‌ها را در خود دارد که شبیه به زندگی خود تو است. جایی در میان داستان ، دیگر فکر‌های خودت است که دارد اثر را پیش می‌برد. جایی دیگر وولف وجود ندارد. تو خودت وولف شده‌ای....
کتاب بانو در آینه ، با ترجمه ی فرزانه قوجلو ، توسط انتشارات نگاه چاپ و توزیع شده است.